Stres, ciężkie treningi, załamania pogody...Wszystko to wpływa na osłabienie odporności i może stanowić czynnik spustowy infekcji. Myślimy również o stresie, o którym możesz nie wiedzieć, wynikającym z wysiłku w warunkach beztlenowych (crossfit, sprint, rower), który wywołuje olbrzymi stres dla organizmu – patrz artykuł GAINER uspokaja. Jak się zabezpieczyć?

Po pierwsze: SEN
Co pomoże poprawić już nadwerężony system obronny organizmu? Pierwszą odpowiedzią powinien być sen. Trwający co najmniej 7 godzin, najlepiej rozpoczynający się o stałej porze odpoczynek musi stać się priorytetem, jeżeli zależy nam na własnym zdrowiu.

Po drugie: DIETA
Filarem, na którym opiera się konstrukcja prawidłowo funkcjonującego układu immunologicznego, jest zbilansowany jadłospis. Skupiając się na celach sylwetkowych myślimy o białku, węglowodanach i tłuszczu, często zapominając o równie istotnych mikroelementach.
Świeża i jak najmniej przetworzona żywność bez wątpienia pomoże nam wzmocnić bariery chroniące przed drobnoustrojami.

Po trzecie: GLUTAMINA
Miłośnicy regularnego i ciężkiego treningu bez dwóch zdań skorzystają, jeśli zdecydują się na stałe włączyć glutaminę do suplementacyjnego repertuaru. Zyskają nie tylko ochronę mięśni w okresie deficytu kalorycznego, ale przyspieszą ich wzrost, regenerację potreningową, a także zmniejszą prawdopodobieństwo urazu i zaburzeń odporności^2,4,5.

Lata dziewięćdziesiąte ubiegłego stulecia okazały się złotym okresem dla tego aminokwasu. W świecie nauki w dalszym ciągu rozbrzmiewał szum niedawnych odkryć w sprawie AIDS – choroby pochodzenia wirusowego, charakteryzującej się upośledzeniem odporności. Badacze wykorzystując dostęp do coraz dokładniejszych metod laboratoryjnych, zajęli się poznawaniem sekretów funkcjonowania ludzkiego układu immunologicznego. Pierwsze dane sugerujące, że glutamina może usprawniać jego działanie, opublikowali naukowcy z wydziału biochemii Uniwersytetu Oksfordzkiego. Przeprowadzone przez nich badania dowiodły, że komórki tworzące system obronny wyposażone są w glutaminazę – enzym rozkładający glutaminę¹.

Okazało się, że leukocyty, makrofagi, czy limfocyty w węzłach chłonnych, a więc elementy zabezpieczające autonomię organizmu, wykorzystują znaczne ilości aminokwasu do prawidłowego funkcjonowania. Jeszcze większe ilości glutaminy zużywane są w chwili, gdy trwa walka z czynnikiem infekcyjnym lub uszkadzającym. Dalsze obserwacje nasunęły naukowcom jasne wnioski: glutamina jest niezbędna do podziałów, a więc odbudowy komórek układu odpornościowego. Bierze też udział w tworzeniu interleukin – substancji umożliwiających komunikację różnych populacji białych krwinek między sobą oraz innymi tkankami^1,2.

Na potwierdzenie laboratoryjnych odkryć w praktyce szpitalnej nie trzeba było czekać długo. Wiedząc, że glutamina jest budulcem znacznej części naszej masy mięśniowej, lekarze postanowili podawać ją pacjentom przygotowywanym do ciężkich operacji lub będącym w trakcie terapii obniżającej odporność przed przeszczepem szpiku kostnego. Ich podstawowym założeniem była ochrona mięśni, a więc czynnego układu ruchu pacjentów leżących, wymagających dużych dostaw energii do rekonwalescencji. Okazało się, że chorzy suplementujący aminokwas nie tylko nie tracili na masie, ale też znacznie rzadziej od innych chorowali lub doznawali powikłań, wynikających z zaburzeń odporności^1,2,3.